Konizacija je dijagnostički i terapeutski postupak pri kom se radiotalasnim hirurškim nožem odsjeca bolesni dio grlića materice u obliku konusa. Veoma važno je da se sve patološke promjene nađu unutar baze konusa.

Dubina i širina konusa određuje se osim prema Schillerovoj probi ili kolposkopskom nalazu i prema životnoj dobi pacijentkinje, kao i prema reproduktivnoj anamnezi ( broju poroda ) . Po pravilu konus je plitak i široke baze kod mlađih pacijentkinja. Kod starijih pacijentkinja konus može biti uže baze ali je dužina konusa veća – do samog unutrašnjeg ušća grliča materice. Dobijeni konus se fiksira u formalinu i upućuje patologu. Samo na ovaj naćin se može ocijeniti stepen neoplazije ( CIN I, II, III ) . Pri ovom postupku je najvažnije da su rubovi konusa slobodni od patoloških promjena , tada je konizacija i konačni terapeutski zahvat. Ako potološka promjena zahvata neki od rubova konusa, liječenje nije završeno. Potrebno je uraditi re – konizaciju ili histerectomiju, zavisno od starosti pacijentkinje i od njene želje za rađanjem. Klasična konizacija podrazumjeva odstranjenje bolesnog dijela grlića hirurškim nožem – skalpelom pa se zato zove hirurška konizacija. Rekonstrukcija grlića poslije hirurške konizacije vrši se cirkularnim šivenjem grlića , koje skoro uvijek ostavi manji ili veći deformitet grlića. U novije vrijeme veoma popularna je metoda konizacije nazvana elektrohirurška resekcija transformacione zone grlića materice uz pomoć visoko frekventne struje tzv LEEP ( Loop Electrosurgical Excision Procedure ).

Prednost ove tehnike su jednostavnost zahvata, kraće vrijeme operacije, mogućnost izvođenja intervencije u lokalnoj anesteziji, kao I manje postoperativne tegobe. Rane komplikacije konizacije su naknadno krvarenje ( 4% ), koje se najčešće javlja 5 . dana od intervencije. Krvarenje može da se javi I 10 dana nakon intervencije. Po svom karakteru ovo krvarenje ne može ugroziti pacijentkinju. Priprema pacinetkinje za intervenciju podrazumjeva apstinenciju od jela I pića najmanje 5 sati, urađen PAPA test,kolposkopski pregled, bakterijski pregled vaginalnog I cervikalnog brisa. Intervencija se radi u ambulantnim uslovima u lokalnoj anesteziji ili kratkotrajnoj intravenskoj sedo – analgeziji ( anesteziji ) , a vrijeme zadržavanja pacijenta u ambulanti je do 2 h.

Kolposkopija

Je metod posmatranja vulve, vagine I grlića materice uz pomoć kolposkopa. Kolposkop je optički instrument sa uvećanjem od 5 – 30 puta. Preciznost postavljanja dijagnoze ovom metodom je između 60 – 85 % , a u kombinaciji sa PAPA testom je 98 – 99 %. Jednostavna ili nativna kolposkopija označava jednostavno posmatranje grlića materice a proširena kolposkopija podrazumjeva uptrebu hemijskih I optičkih pomoćnih sredstava. Jedno od optičkih pomoćnih sredstava je zeleni filter kojim se bolje vide krvni sudovi na površini grlića materice. Hemijsko pomoćno sredstvo je 3% sirćetna kiselina I Lugolov rastvor. Pod uticajem sirćetne kiseline cilindrićni epitel bubri I postaje “ anemičan “ a ćelijske bjelančevine denaturišu što se označava kao aceto – white reakcija. Nanošenje Lugolovog rastvora ( Schillerova proba ) na površinu pločasto slojevitog epitela, glikogen u površinskim ćelijama veže jod a sam epitel se boji u tamno smeđu boju – jod pozitivna reakcija. Jod pozitivna reakcija sa određenim stepenom sigurnosti isključuje postojanje eptelne atipije.